Niemieckie prawo pracy jest bardzo skomplikowane dla samych niemieckich przedsiębiorców, a tym bardziej dla zagranicznych. Ma na to wpływ brak jednej regulacji prawnej dotyczącej stosunku pracy (w Polsce kodeks pracy). W niemczech występuje dużo aktów prawnych, które regulują stosunek pracy:
Stosunek pracy pomiędzy pracownikiem, a pracodawcą powstaje na mocy zawartej umowy o pracę. Jest ona z reguły zawierana najpierw na okres próbny (6 miesięcy z dwutygodniowym terminem wypowiedzenia), a potem samoistnie przechodzi na umowę na czas określony. Kolejna zawarta umowa musi być już umową na czas nieokreślony.
Prawo niemieckie wymaga dla powstania stosunku pracy zawarcia umowy w formie pisemnej. Pomaga ona w razie ewentualnego sporu uniknąć wątpliwości co do zakresu zadań i obowiązków pracownika. Zabezpiecza także interesy pracodawcy np. w przypadku złamania przez pracownika umowy o zachowaniu poufności.
Podpisując umowę o pracę, musimy pamiętać o tym, by zawierała:
Co do zasady średni czas pracy w Niemczech wynosi 173 godziny – co jest uregulowane w ustawie o czasie pracy. Jest on liczony od rozpoczęcia pracy do jej zakończenia, nie wliczając przerw. Czas pracy zawsze jest ustalany między pracownikiem, a pracodawcą w umowie o pracę. Co do zasady zakazana jest praca w niedziele, choć od tej generalnej zasady istnieje jednak wiele wyjątków.
Maksymalny tygodniowy czas pracy wynosi 48 godzin. Taka umowa zawarta w Niemczech może zostać wypowiedziana z zachowaniem okresu wypowiedzenia lub nie. Co do zasady obowiązują następujące okresy wypowiedzenia są takie:
Jeśli pracownik wypowiada umowę o pracę – to okres wypowiedzenia wynosi zawsze 4 tygodnie, niezależnie od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy.
Jeśli umowę wypowiada pracodawca, okres wypowiedzenia zależy od okresu zatrudnienia pracownika i wynosi:
Dodatkowo należy wspomnieć, że w Niemczech często stosowane są postanowienia w umowie o pracę dotyczące terminu dochodzenia przez pracownika roszczeń ze stosunku pracy. Na podstawie takiego postanowienia strony zgodnie postanawiają, że pracownik ma prawo dochodzić roszczeń ze stosunku pracy wobec pracodawcy jedynie w określonym terminie. Powyższa klauzula umowna może zakładać dwa etapy:
Dużym minusem powyższej klauzuli są terminy – gdy pracownik nie dotrzyma terminów nałożonych na niego na podstawie zawartej umowy o pracę może spowodować przedawnienie się roszczenia.
Autorem artykułu jest Niemiecki Prawnik Paul Reich, starszy prawnik Transcash Kancelaria Prawna Niedźwiecki Łazarewicz sp. k.